..........ไปงานศพเสี่ยเกี่๋ยง ผมนั่ง ใส่แว่นตา คุย กับพระสมโพชน์ มีคนชี้มามางผม ว่าใช่ หอมไหม
แล้วก็เดินมาหาผม มาโอบใหล่ ผมเองมองหน้า แล้วบอกว่า จำไม่ได้ ไม่เคยรู้จัก พอพูดออกมาถึงรู้ว่า
ต้อย เคยกิน เคยนอน เที่ยวด้วยกัน เคยไปนอน ค้างที่ บ้าน อ .แกลง เนินดินแดง ระยอง
สมัยเรียน ยังไม่ได้บรรจุ ดูมีความสุขดีจัง ชีวิตที่ไม่ต้องรับผิดชอบ อะไร กลางคืน ไปช้อนปูดำ
กันที่ชายทะเล แต่ก่อน ยังเปลี่ยว อยู่เลย เดี๋ยวนี้ อะไรไม่รู้เต็มไปหมด เคยไปนอน บ้านต้อย
หลายครั้ง น้องชาย เกเรมาก เข้าไปในห้อง มี แต่ ปืน กับกระสุน .38 เป็นกล่องๆๆ เคยเห็น
คิง คอปบร้าด้วย บรรจุได้ 3 ลูก ผมรีบโจนหนี ออกจากห้อง เพราะผมไม่ชอบปืน
.........ต้อยบอก เมื่อ 2 วันยังเจอ วิชชุ ต้อยสอนอยู่ สุไพรวัลย์ Cึ7 น้องๆๆอธิปบดี
ต้อยบอกว่า อายุราชการผม ยังไม่ถึง 40 ปี เลย มีลูกสาวคนเดียว อีก 2 ปี เกษียณ
..............ตอนนี้ รับเงินเดือน 58000 บาท
.............แล้วเงินประจำตำแหน่ง 9900 คูณ 2
คิดซะ รับเดือน ละ 80000 บาท อยู่ได้ คำนวณตอนเกษียณ น่าจะรับบำนาญ อยู่ที่เดือนละ
55000 บาท สู้ครูหนองบอนไม่ได้ ได้ทวีคูณด้วย
.....คุยกันสักพัก ต้องเดินรอบเมรุ 3 รอบ ต่างคนต่างไป หายไปเลย กับฝูงชน
...........40 ปี เต็ม ไม่ได้เจอกันเลย เจอก็ดีใจ แต่ไม่สนิทเหมือนครูหนองบอน
...................กินเที่ยวด้วยกัน 7 ปี มีทั้ง ทุกข์ สุข เคล้ากันไป