สวนสมุนไพร....................

เห็นความฝันที่กำลังเป็นจริงของนายใหญ่แล้วรู้สึกว่าเหนื่อยครับ เรื่องสวนสมุนไพรนี่
จัดว่าเป็นงานหนักและใหญ่จริงๆ

สิ่งที่จะตามมาก็คือการดูแลรักษานี่แหละครับ ที่เป็นเรื่องใหญ่กว่า ทั้งเวลาที่เหลืออยู่
ในชีวิตราชการและหน้าที่อื่นๆอีกมากมายในโรงเรียน อันนี้เอาแค่ตอนไม่เกษียณนะ
ครับ พูดไม่ให้ท้อ เพราะเท่าที่ติดตามจากเพจ ลูกศิษย์ได้ซึมซับเรื่องต้นไม้และงาน
อนุรักษ์หลายคนมาก

สวนสมุนไพรนอกจากการดูแลรักษาแล้ว ยังต้องมีการให้ความรู้และนำไปใช้อีก
อนาคตก็คงจะได้หมอใบเตยและประดิษฐ์เป็นวิทยากร

ฝันที่เป็นจริงขึ้นมาด้วยความมานะเสียสละอาจถูกลืมไปเมื่อเปลี่ยนผู้บริหาร อย่าง
เรื่องดนตรี และปิงปองที่เสี่ยนงค์ทำไว้ ก็ดูเงียบลงไป

เขียนเรื่องนี้มาเพื่อให้คิดไว้ก่อนว่าจะทำอย่างไรที่ทำให้ฝันนี้อยู่ยาวนานต่อไป

เรื่องที่อยากให้นายใหญ่เพิ่มเติมก็คือ
อยากเห็นห้องชมรมรักนกที่มีภาพถ่ายที่สวยงาม(ของนายใหญ่) พร้อมกับข้อมูลที่เป็นระบบ
ระเบียบอ่านง่าย ทำห้องให้มาตรฐานหน่อย รวมทั้งข้อมูลเกี่ยวกับสมุนไพร และตัวอย่างจาก
ผลผลิตสมุนไพรที่ปลูกนำมาวางโชว์ หรือให้เด็กไว้ใช้ในห้องพยาบาล

ทีแนะนำมานี่ก็คิดเล่นๆว่าคงไม่ไหว เพราะเห็นหน้าที่และกิจกรรมเยอะแยะไปหมด
เสี่ยส้มเลยจัดคิวไว้ให้...น่ากลัวเหมือนกันนะครับ....555

แต่ก็อยากเห็นความฝันนี้สำเร็จและคงอยู่ยาวๆ...เท่าเว็บคอกหมูนี่เลยนะครับ..

ต้นเหตุที่ทำให้เกิดความฝันนี้ขึ้นมา คือการรักษาพื้นที่ตรงนี้ไว้ให้ได้ กับเงินศิษย์เก่าหมื่นกว่าบาทไม่อยากให้ละลายหายไป
บางอย่างมันไม่เหมาะที่จะพูดในเฟส พี่วีปฏิเสธที่ตรงนี้มาตลอดว่าไม่ใช่ที่โรงเรียน ปัจจุบันเงินโรงเรียนก็ใช้อีรุ่ยฉุยแฉก
เลยไม่มอบเงินก้อนนี้ให้ เอามาจัดการเองให้เป็นสวนสมุนไพรไปซะ ศิษย์เก่าจะได้ช่วยกันดูแล

เรื่องอนาคตหลังเกษียณไปแล้วไม่ห่วงเท่าไร นอกจากลูกศิษย์บางคนที่พอจะเป็นปากเสียงระดมพลได้แล้ว สวนสมุนไพรมันอยู่ติดกับสวนเดินไปดูแลได้อยู่แล้ว คนใหม่มาถ้าพัฒนาให้ดีขึ้นไม่เป็นไร แต่ถ้ามาทำลายหรือปรับเปลี่ยนไปใช้เป็นอย่างอื่นตามใจชอบ มึงเจอกู.....

พอบอกว่าไม่ใช่ที่โรงเรียนก็หมดปัญหาเรื่องผู้บริหาร ถ้าเป็นที่สาธารณะก็ใช้นามชมรมศิษย์เก่า
ดำเนินการไป เป็นอิสระดีเสียด้วย สำคัญคือว่าเป็นที่ใครเท่านั้นเอง

พูดถึงเงินโรงเรียนที่นายใหญ่ว่า ก็เป็นอันว่าคิดถูกที่ไม่คิดจะหาเงินเข้าโรงเรียนเลย
เพราะโรงเรียนบ้านหนองบอนไม่ขาดแคลน

นอกจากบริจาคเป็นสิ่งของที่มีประโยชน์กับนักเรียนโดยตรงนั่นแหละดี

ที่ผมเขียนถึงเรื่องนี้ เพราะสวนสมุนไพรนี่นอกจากลูกศิษย์แล้ว ดูหนัก เหนื่อย และโดดเดี่ยวจริงๆครับ

เป็นที่โรงเรียนนะ แต่ที่บอกคือผอ.เก่าเขาไม่ยอมรับเท่านั้นเอง
ผมพาเจ้าหน้าที่สปก.ลงไปเดินวัดเอง หลักผมก็ปักเอง เป็นชื่อโรงเรียนบ้านหนองบอนครับ