ฅนตายขายฅนเป็น

......เป็นคำสั่งเสียจากพ่อก่อนตาย ของชายคนหนึ่ง

เวลาพ่อตาย ไม่ต้องทำอะไรมากมาย เอาพระมาสวด 9 องค์ แล้ว เลี้ยงพระเช้า ไม่ต้องบอกใคร

บอกแต่พี่น้องญาติสนิท บ่ายเผาเลย ความตาย ใครก็หนีไม่พ้น เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นสัจธรรม

อย่าทำให้เปลือง เงินทอง เก็บเงิน ใว้เลี้ยง ลูก ให้การศึกษาให้ดีที่สุด เราไม่รู้ว่าตายแล้วไปไหน

จะลงนรก หรือ ขึ้น สวรรค์ เราไม่รู้ เถ้าถ่าน ที่เหลือ ไปลอยอังคาร ไม่ต้องมากราบให้ว เหลือแต่

ความดีที่ ทำใว้ เท่านั้น

.........ฝ่ายลูกไม่เช่นนั้น มีหน้ามี ตา อยากหน้าใหญ่ ทำบุญ เจ็ดวันเจ็ดคืน จัดเลี้ยงซะใหญ่โต หมดเงิน

ไปมากมายหลายแสน ไม่พอ ก็ไปกู้ หนี้ยืม สิน เขามา พองานเสร็จ แทบหงายหลัง

เหนื่อย ก็เหนื่อย การงานก็เสีย แถมเป็นหนี้ อีกบาน ตะไท

............นี่แหละ คนไม่เชื่อคำสั่งเสียของพ่อ พ่ออาบน้ำร้อนมาก่อน รู้มาก่อนลูก...

............................จำใว้เป็นบทเรียน ชีวิต.....

เสี่ยหอมอุทิศศพให้โรงพยาบาลก็ได้นะ แถมได้เป็นอาจารย์ใหญ่ด้วย

ผมเองเพิ่งคุยกับเพื่อนวันนี้เอง

แต่ก๋วยเตี๋ยวชามละ 200 น่ะอย่าไปกินอีก นอกจากไม่ประหยัด
แล้วยังต้องรอนานอีกด้วย บรรยากาศก็ห่วยมากด้วย

..................คนรักลูก ลูกอยากกินก็พาไป ผมอยากกินกั้ง วันหน้าไปกิน กั้ง ที่ เชอร์รี่ดีกว่า

ที่จตุจักรจันทร์สั่งยำกั้งได้กั้งอวบๆ4ตัว 50บาทเอง นี่พูดจริงๆ
สะอาดมาก...

.......................ถูกมาก ผมชอบกินกั้ง ทอดกระเทียมพริกไท

ที่เขียนนี่หมั่นใส้เจ๊เพ็ญ ไม่ใช่ว่าเสี่ยหอมนะ
ของแพงเริ่มจากความตะกละของคนกรุงเทพ
พอเห็นอร่อยก็บอกเอาพิเศษ ทีแรกแกขาย50บาท
แล้วบอกคนมากินว่า คนกรุงเทพมากิน2ชาม100
ผมได้ยินกับหู
ต่อมาเป็น80 และ100 มา200

ทีนี้เจ้อี๊ดก๋วยเตี๋ยวริมน้ำแต่เดิมโนเนม นักท่อง
เที่ยวมาเที่ยววัดโรมันแวะมากิน เพราะแถวนั้นมีร้าน
เดียว พอกินมากขึ้น ก็เป็น80 ตอนนี้ 100นึงแล้ว

ผมเคยไปกินข้าวหน้าเป็ดเจ้าดังที่เยาวราช ตรงซอยใกล้ศาลเจ้าเล่งเน่ยยี่
จานละ 40 บาท อิ่มอร่อย

.......................ผมไม่กินเป็ด แค้น มัน เมียบอกว่า จะตัดโยนให้เป็ดกิน

.........อีกมือ ต้องหิ้วขาตั้งกล้อง