เรื่องของเรา...........

โพสต์รูปบ้าง บ่นบ้าง เล่าเรื่องบ้าง มาจนตนนี้ท่านเรศก็หายไปอีกคนแล้ว
เพราะเข้าเว็บไม่ได้ ตอนผมไปชมรมก็มีถามเหมือนกันว่า เว็บยังอยู่มั้ย
ก็บอกว่ายังอยู่ แต่ก็ไม่ได้เซ้าซี้ให้มาเข้าเว็บเหมือนเก่า เพราะเว็บเรา
ไม่ง่ายเหมือนไลน์เหมือนเฟ้ซบุ้ค

เว็บแบบฟอรั่มที่เราทำอยู่นี่ นิยมมากก่อนเฟ้ซบุ้คจะเข้ามา หรือคนเล่น
เฟ้ซบุ้คเป็น ตอนนั้นเว็บดังๆอย่างจันท์พิคซ์ ระยองพิคซ์ พิกซ์โปร
ดูเหมือนจะปิดตัวลงหมดแล้ว

จะเหลือก็แต่เว็บพันทิป ที่ยังเหนียวแน่น มาจนทุกวันนี้

ถามว่าทำไมสมาชิกเหลือแค่ 5 คน ถึงยังทำอยู่

อันดับแรกเลย ชอบ ครับ และยังมีมีคนชอบร่วมกับเราอยู่

อันที่2 ว่าง

ผมเองเล่นคอมเล่นอินเตอร์เน็ตและทำเว็ปหรือเล่นเฟ้ซ
เล่นไลน์มานานมาก แต่ไม่เคยใช้ หากิน เลย เช่นเปิด
เฟ้ซขายของ หรือรับจ้างออกแบบ หรือตัดสติกเกอร์
ด้วยคอม อะไรทำนองนี้ ทำได้ แต่ไม่ทำ

ก็ถือว่าโชคดีอย่างหนึ่งครับ

ตอนผมเออรี่ใหม่ๆ เพื่อนชวนไปสอนคอม ทำร้านคอม....แต่ไม่ไป

อีกคนชวนทำร้านตัดสติกเกอร์ แต่ไม่ทำ

ถือว่าโชคดีครับ ที่มุ่งมั่นเอาเป็นเอาตายกับธุรกิจปลามา 15 ปี
ยังอยู่ได้

ในขณะที่ร้านคอมที่เพื่อนทำอยู่ปิดไปแล้ว
ร้านคอมในตลาดเหลือที่ทุนหนาไม่กี่ร้าน

ถูกแทนที่ด้วยโทรศัพท์มือถือ

บทเรียนจากชีวิตผมนี่แสดงให้เห็นว่า คนเราไม่ได้ทำในสิ่งที่ฝันเสมอไป

ผมไม่ชอบเป็นครู แต่อาชีพครูก็ให้เงินผมมาก้อนหนึ่ง

ผมไม่ชอบขายปลา แต่สิ่งนี้ก็เลี้ยงครอบครัวมาตลอด

ผมไม่ชอบทำสวน...แต่ก็ต้องทำ ทำสวนเอาเงิน ไม่เอาเงินไปทำสวน

เราไม่ต้องทำในสิ่งที่เรารัก แต่รักและใส่ใจในสิ่งที่ทำ ก็น่าจะดี

และสุดท้าย พอใจในสิ่งที่มี ก็น่าจะมีความสุขและไม่เหนือย

ส่วนเรื่องอื่นๆถ้าปล่อยวางได้...ก็ไม่หนัก
เพราะวัยนี้เกินที่จะแบกของหนักๆแล้ว

.........................อ้อ...คือเริ่มจะขี้เกียจว่ะ