พรุ่งนี้เป็นวันที่คณุหนองบอนจะลับมาเจอกันอีกครั้ง คราวนี้คาดว่าคงจะมากกว่าเดิม
สำหรับผมแล้วจำนวนไม่สำคัญกว่า ความตั้งใจที่จะมา หร็อกครับ ถ้าตั้งใจแล้วอุปสรรค
คงทำอะไรไม่ได้....
คนที่ไม่ได้ข่าวคราวอย่างพีถนัดก็เป็นคนนึงที่อยากเจอ หรือแม้แต่มนัส พี่สมชาย
พี่นฤมล และอีกหลายๆคน ที่แม้ว่าจะไม่สนิทกันนัก แต่ที่อยากให้มากันครบๆก็เหมือน
การต่อจิ๊กซอว์ที่ทำให้ภาพในอดีตนั้นเต็มและสมบูรณ์
ก็ไม่เป็นไรครับ เราอาจจะเจอกันในปีต่อๆไปก็ได้
จิ๊กซอว์ที่ขาดหายไปอย่าง ครูอุษา(ไม่รู้จำผิดหรือเปล่า)แฟนพี่มะอ่ำ หรือแม้กระทั่ง
อดีตแฟนของเสี่ยหอมบนห้องตรงข้ามคอกหมู ก็เป็นจิ้กซอว์ที่หลายคนลืมไป
หรือแม้แต่แหม่ม แฟนของเสี่ยหวัน ก็เป็นภาพจำตอนผมไปซื้อปลากระป๋อง
ตอนไปบรรจุใหม่ๆ
ผมจำเรื่องราวในหมู่บ้านหลังโรงเรียนได้เสมอ