มีแนวคิดหลายๆแนวคิดที่บอกว่าไม่มีประโยชน์ในการที่จะจมอยู่กับอดีต
ให้อยู่กับปัจจุบันซึ่งสิ่งที่เราทำในปัจจุบันก็ส่งผลในอนาคตนั่นเอง
สำหรับผมเองไม่ซีเรียสกับเรื่องนี้เท่าไรแล้ว หลังจากที่ทำงานหนัก
มาตั้งแต่เออรี่ ซึ่งวางแผนไว้15ปี จนปีหน้าก็60พอดี ก็เริ่มผ่อนแรง
ลง หาความสุขให้กับชีวิตบ้าง
ถ้าจะมองไปข้างหน้า ก็คงจะเห็นโรคภัยไข้เจ็บ รถเข็น และความชรา
ผมจึงเลือกที่จะมองไปข้างหลังมากกว่า วัยที่มีความสุข วัยเด็ก วัยเรียน
และวัยหนุ่ม ซึ่งผมคิดว่ามันมีความสุขแน่ๆ ไม่งั้นงานเลี้ยงรุ่น งานชมรมครู
และชมรมศิษย์เก่าคงไม่สำลักความสุขกันขนาดนี้หร็อก
ครับถ้ามองยอ้นหลังไปคอกหมูก็ครบ5ปีแล้ว มาถึงปีนี้เหลือ5คน ที่เข้า
มาโพสต์(อย่างเกรงใจ)อาทิตย์ละครั้ง ผมจึงไม่อยากมองไปข้าง
หน้าเลยว่ะ กลัวจะเป็น 2 อาทิตย์ครั้ง เดือนลัะครั้ง
เสี่ยโมทย์ให้วิจารณ์ภาพถ่าย บนเฟ้ซ ความรู้แค่หางอึ่งอย่างผมเลยไม่กล้า
วิจารณ์ ก็เลยใช้อินบ้อกซ์ดีกว่า กลัวเทพจะหัวเราะผมเข้า
คุยแค่นี้ก่อนนะครับ