งานศิษย์เก่า............

ตอนไปงานไม่ค่อยมั่นใจนักว่าจะมีศิษย์เก่ากี่คน เพราะออกจากหนอง
บอนมานานมาก แต่เมื่อเห็นลิ้นจี่กับสมศักดิ์มาจากระนอง(ซึ่งใกลมาก)
และครูประทุม ก็เลยรู้สึกว่าต้องมา

ผมเห็นงานศิษย์เก่าครั้งนี้เป็นงานที่ผมอยากเห็น มีการจัดงานเป็น
ระบบดี และก็รู้สึกอีกว่า ลูกศิษย์ของเราไม่ธรรมดาเลย

เวลาผมเห็นลูกศิษย์เข้ามาหารู้สึกว่าทุกคนคิดถึงเราจริงๆ
มีบางคนเอาสละมาให้ ซึ่งผมว่าเป็นของฝากที่ดี เด็กๆดูแลเรื่อง
อาหาร(ซึ่งเป็นบุปเฟต์)ตักมาให้เต็มโต้ะ

ผมชอบคำพูดของเด็กที่ว่า ตอนเรียนเวลาพักกลางวันไปกิน
ข้าวที่บ้านครู มาก สมัยก่อนลำบากกันจริงๆทั้งครูและเด็ก

แต่เด็กบ้านนอกในวันวันนั้น ไม่มีคราบใคลของความเป็นเด็ก
บ้านนอกเหลืออยู่เลย ในวันนี้

ทุกคน ดูดี และทั้งบุคลิกและจิตใจ

คนส่วนใหญ่ประสบความสำเร็จในชีวิต ซึ่งนี่แหละคือ
อนาคตของเขาที่ฝากไว้กับพวกเรา เมื่อหลายปีก่อน

สิ่งที่ประทับใจอีกอย่างหนึ่ง คือนายใหญ่(หัวหน้าเด็ก)
ซึ่งดูเป็นห่วงว่าพวกเราจะไม่มีเหล้ากิน มากกว่าเรื่องงานเสียอีก

เด็กชายชาตรีบอกว่า จำได้ว่าตอนสาวๆครูประทุมเนื้อหอมมาก
มีหนุ่มๆไปเฝ้าที่ห้องหลายคน หนึ่งในนั้นคือเหียป้อม ก็เลย
ถามต่อว่าแล้วอีกหลายคนละ่ใคร..ได้คำตอบว่า

.....ครูประดิษฐ์.......

สุดท้ายชอบคำพูด ผอ.ที่ว่า.....

ไม่ว่จะไปอยู่ที่ใหน ตำแหน่งอะไร แต่ที่เป็นตลอดมา คือความเป็นครู

อันนี้พูดถูกต้องครับ เพราะคนที่เป็น ผอ. คงไม่มีลูกศิษย์เข้ามาหามากอด
เหมือนครูน้อยที่พวกเราเคยเป็นหร็อก