สิ่งที่ดุขัดแย้งกันในตัวเองของคนในยุคนี้ก้คือ ขณะที่การท่องเที่ยว
นิยมไปสถานที่ดบราณ บ้านเรือนเก่าๆที่เรียกว่าย้อนยุคหรือวินเทจ
แต่ต้องเข้าร้านกาแฟสมัยใหม่กินกาแฟอ็กเพรสโซ่ ลาเต้ แทนที่จะ
เข้าร้านกาโกที่ชงกาแฟด้วยมือใส่นมข้นตามะลินมสดตราคาเนชั่น
แก้วละ5 บาท 10 บาท ไปกินกาแฟแก้วละ 60 บาท
ตั้งแต่จำนงพาไปกินในห้างแถวชล10ปีก่อนแก้วละ60บาท ผมไม่
เคยไปกินที่ใหนอีกเลย จะมีก้ตอนไปโคราชพิชัยเอาสตาร์บั้คมาให้
ดื่ม บังเอิญผิดสูตรมั้งจืดเหมือนน้ำ
อีกเรื่องที่กำลังแพร่ในเว็บพันทิป คือการออกเที่ยวคนเดียว ในงบประ
มาณที่ประหยัด(ไม่รู้ว่าโม้หรือเปล่า) แล้วถ่ายรูปเล่าเรื่องกันเยอะมาก
ทีจริงฝรั่งเที่ยวแบบนี้นานแล้วครับ ตั้งแต่สมัยโรงแรมราคาถุกริมน้ำ
อย่าโรงแรมอรุณสวัสดิ์ กับโรงแรมจันทรา ซึ่งปัจจุบันเป็นท่ามามจัน
ไปแล้ว
ร้านกาแฟเก่าๆ เหลือแค่ร้านเดียว ร้านข้าวแกงราคาถุกย้ายไปเพราะ
ร้านเค้กให้ค่าเช่าแพงกว่า
ผมสงสัยคำว่า ท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์จริงๆ แต่ไม่รู้จะไปเรียกร้อง
เอาจากใคร เหมือนสถานที่ท่องเที่ยวหลายๆแห่งที่ไม่ใช่ของ
คนเจ้าของพื้นที่แต่อย่างไร