เมื่อเช้า............

วันศุกร์อีกแล้วนะครับ เช้าวันนี้มีหลายเรื่องมาพูดคุย แม้ว่าจะเกือบ
คุยคนเดียวไปแล้ว แต่ก็ถือว่าเป็นการบันทึกเรื่องราวในชีวิตไปใน
ตัวด้วย เพียงแต่เขียนให้เพื่อนๆอ่านด้วย

ชีวิตยามเช้าที่ผมเห็นก็คือผู้หญิงที่ได้ชื่อว่าแม่ค้า เวลาไปตลาด
ร้อยปีก็จะเห็นแม่ค้าคนหนึ่งที่ขายของหวานหน้าตาดีคนหนึ่ง
ผมเห็นมาขายทุกวันตรงเวลา ในขณะที่อีกคนรู้สึกว่าจะเลิกไปแล้ว
ตอนกลับก็เห็นแม่ค้าอีกคน คนนี้ช่วงเย็นขายที่ตลาดซุ้ย พอตี5
ก็เห็นขายข้าวแกงแต่เช้าอีก ผมเห็นบรรดาแม่ค้าเป็นส่วนมาก ไม่
ค่อยเห็นพ่อค้าเลย พอมาที่ศรีบูรพาก็เห็นแม่ค้าเตรียมของกันแต่
เช้าอีก

ผมเห็นความขยันของคนเหล่านี้ แล้วนึกถึงเรื่องที่ผมเคยเขียนไป
เรื่องการบริจาค ที่บางคนมักพูดบ่อยๆว่า แต่ละคนมีโอกาสไม่เท่า
กัน บางคนเกิดมาจน บางคนเกิดมารวย

แต่ก่อนผมก็เคยคิดเช่นนั้น แต่เดี๋ยวนี้ผมกลับคิดว่า ทุกสิ่งที่
คนประสบความสำเร็จมีก็คือ ความพยายาม ความฉลาด ความขยัน
และความอดทน

ในทางตรงข้าม หากรอโชคชะตา รอความช่วยเหลืือ โทษนั่นโทษนี่
ก็เป็นอย่างที่เราเห็นกันนี่แหละครับ

แม่ค้า.........แม่ผมเป้นแม่ค้า แต่ก่อน แม่จะเอาที่ซื้อจากแถวบ้านมาขายที่ตลาดน้ำพุ วิธีการมาของแม่ ก็คือ นั่งรถแท็กซี่ขลุง
รถแท็กซี่จะแวะรับแม่ที่หน้าบ้าน สินค้าของแม่เป็นของที่รับซื้อจากชาวบ้าน เช่น ข่า คะไคร้ ใบกะเพรา จำพวกสัตว์ จะเป็นนกไก่นา
นกกวัก นกพริก แม่รับซื้อจากคนแถวบ้าน ที่ไปดักมา ไปยิงมา วันหนึ่งๆ เป็นเข่งใหญ่ เป็นร้อยตัว..........หลังจากขายหมด
แม่จะซื้อของจากตลาดจันท์ มาทำก๋วยเตี๋ยวขายที่บ้าน........จำความได้ว่าแม่ ทำแบบนี้อยู่นาน.........

....................แม่ ผ อ นึกขยันมาก ได้ สองขา ไป กลับ แม่ค้า ได้ เงินทุกวัน ขยันมากได้มาก

แม่เหนื่อย............มาก แต่ตอนนี้ แม่หาย เหนื่อยแล้วครับ............

แม่ผมก็เป็นแม่ค้า ขายของผักปลาในตลาดสุขาภิบาลมะขาม ตีสี่เช่าม้าสด้า(ขาประจำ)ไปซื้อของที่ตลาดน้ำพุ เอามาขายที่มะขามตั้งแต่เช้า ชีวิตส่วนหนึ่งผมเติบโตมากับแผงขายของที่ตลาดมะขามเลย แต่โตขึ้นค้าขายไม่เป็น

ปกติเราจะได้ประสบการณ์จากอาชีพของพ่อแม่.....แต่บางครั้งลูกก็ไม่ได้ชอบอาชีพแบบพ่อแม่....บางครั้งก็คิดเสียดายแทน ผมเคยเห็นหมอดู(โหรชื่อดัง)ที่ตลาดขลุง แต่ลูกไม่ได้รับมรดกความรู้ของพ่อไว้ ฯลฯ...