ถ้าจะพูดถึงเรื่องการไปจตุจักรก็จำได้ว่าพูดไปหลายๆหน เหมือนกับการไป
วัดวันอาทิตย์นั่นแหละครับที่ทำอยู่เป็นประจำมาตลอดเวลา10กว่าปี
จตุจักรครั้งแรกๆที่ไปเป็นซอกเล็กๆที่เรียกว่าตลาดซันเดย์ จนเขยิบออก
มาที่ตึกของการรถไฟ และลานจอดรถข้างเจเจมอลล์ในที่สุด
ผ่านการเปลี่ยนแปลงไม่ว่าจะเป็นระเบิดช่วงปีใหม่ น้ำท่วม จนถึงรัฐ
ประหาร จนจะถึงวันพรุ่งนี้อีกครั้งหนึ่ง จนรู้สึกเหมือนวนเวียนแบบปลาใน
ตู้กระจก แต่ก็รู้สึกมีความสุขครับ แม้จะเหนื่อย ภูมิใจที่ทำมาได้เกิน
10 ปี แต่เสี่ยหอมรู้สึกจะอึดกว่านานกว่า หนักกว่า
ที่ทำอยู่ได้นานไม่ใช่เพราะอะไร เป็นเพราะผมไม่กล้าเปลี่ยนอาชีพ
มากกว่า มาเปลี่ยนดอนนี้ก็ไม่ได้ แต่ก็มีความสุขที่ทำได้
พรุ่งนี้คงหาโอกาสไปถ่ายรูปอีกเช่นเคย กลับมาคงมีมาฝากกันอีก
ถ้าฝนไม่ตกนะครับ