อีโก้...............

บางทีการแสดงทัศนะของผมมากๆ ก็กลัวโดนว่าอวดรู้อวดเก่ง
แต่ไม่ทำอะไร หรือ ดีแต่พูดอะไรทำนองนั้น

ที่จริงก็ทำมาหลายอย่าง อย่างการประกวดภาพถ่ายริมน้ำ
ก็มาจากความคิดของผมที่เสนอในที่ประชุม โลโก้ริมน้ำ
ที่ทีแรกดูเหมือนการ์ตูนผมก็แย้งจนเกิดการประกวดโลโก้
และคำขวัญขึ้นมา เรื่องประวัติบ้านที่มีความคิดจะทำผม
ก็ไปกูแบบที่ยมจินดา

นั่นเป็นช่วงแรกๆที่มีความร่วมมือการประชุม การยอมรับ
ความคิดเห็นซึ่งกันและกัน

ระยะหลังชุมชนมีชื่อเสียงขึ้นมามีโทรทัศน์มาสัมภาษณ์
มีคนมีชื่อเสียงขึ้นมา ประธานก็เลยเกิด อีโก้ ขึ้นมา
เอาความคิดตัวเองเป็นใหญ่ พอเสนอความคิดก็ย้อนมา
ว่าคนพูดไม่ทำเสียอีก

มาแตกหักตอนที่พวกลิ่วล้อนักการเมืองท้องถิ่นมาแบ่ง
ล็อคเก็บเงิน พอผมไปขอร้องให้แกแก้ปัญหากลับไม่ยอม
แก้ ก็เลยโชว์เดี่ยว มีคนที่ร่วมงานช่วยอยู่คนเดียวอย่าง
ที่เล่าให้ฟัง กลุ่มผลประโยชน์เลยพังพาบ

จากนั้นผมก็ถอนตัวออกมา

ที่เขียนในวันนี้ก็เพราะได้พูดคุยกับคนที่ช่วย
คัดต้าน เธอยังทำต่อไปเรื่อยๆ และชวนให้
ผมทำบ้านให้เป็นแหล่งเรียนรู้ เหมือนทุกครั้ง
ที่เจอ
ผมเองก็ไม่รู้จะว่ายังไง ลำพังแก้ปัญหาเรื่องงาน
ประจำวันก็แย่อยู่แล้ว
ก็ได้แต่บอกไปว่าตอนนี้ริมน้ำจุดติดแล้ว

อีกไม่นานบ้านเก่าๆคล้ายศาลเจ้าที่ถ่าย
ทำเรื่องโหมโรง จะเป็นพิพิทธภัณฑ์ด้วย
เงิน20ล้าน ตอนนี้ลงเสาเข็มไปแล้ว

มันใหญ่ยิ่งกว่าที่ผมคิดเสียอีก ต่อไปริมน้ำ
คงจะไม่เงียบอีกแล้ว

เรื่องที่ติดใจก็คือ ความเป็นคนที่มองโลกในแง่บวก
ของผู้หญิงคนนี้ เธอบอกว่า
ที่จริงประธานก็เสียสละนะ ดูแลบ้านเรียนรู้มา6ปี
ทั้งๆที่ไม่ใช่บ้านตัวเอง

ผมคิดในใจว่า ไม่ใช่เสียสละหร็อก เมื่อหลังเกษียณ
ได้ชื่อ ได้ตำแหน่งทางสังคม แถมยังไปรับรางวัล
ชุมชน ซึ่งน่าจะเป็นผลงานตัวเองมากกว่า

บ้านเรียนรู้ก็ทางสถาบันมาปรับปรุง อาจารย์
จากสถาบันซึ่งมีเครือข่าย ช่วยดูแลกระจาย
ข่าวให้ความรู้ ก็ไม่ได้ถูกกล่าวถึงแต่อย่างไร

บ้านหลวงราษฎร์พออาจารย์ทำเสร็จจนชุม
ชนดำเนินการได้ อาจารย์ก็ไปพัฒนาที่อื่นต่อ

ส่วนประธานที่ผมกล่าวถึงได้ตำแหน่งในหน่วย
งานหนึ่ง แต่ไม่เป็นงาน แถมเรียกร้องเงินเพิ่ม
พออีกปีก็หลุดจากตำแหน่ง

คนประเภทนี้โดยส่วนใหญ่จะเป็นที่
ยอมรับของสังคมเสียด้วย

ครับ ดีครับ

เสียดาย เดือนที่ แล้ว ตก ข่าว งานริมน้ำ

ไม่ได้ไปครับ