ในเว็บคอกหมูสำหรับคนอื่นๆที่ผ่านมา อาจจะมองว่าเป็นเว็บพื้นๆ
เป็นเว็บคุยกันเหมือนเว็บทั่วๆไป...
แต่สำหรับผมแล้ว ไม่คิดแบบนั้น..
มีหลายๆเรื่องจากเพื่อนๆ ที่นอกจากทำให้ไม่เหงาแล้ว ยังได้อีกหลายๆ
ด้าน (ถ้าตั้งใจอ่านจริงๆ) มีหลายๆเรื่องที่เพื่อนๆตั้งใจเขียน ไม่ว่าจะ
เป็นความรู้เกี่ยวกับการถ่ายภาพ ธรรมมะ ประสบการณ์ การอนุรักษ์
ล้วนแต่เป็นสิ่งที่เพื่อนๆตั้งใจเขียน แม้ว่าจะมีอยู่กัน4-5คน
เรื่องสตรีเหล็ก เป็นอีกเรื่องหนึ่ง ที่ทำให้เรื่องที่ผมบ่นเหนื่อย บ่น
เหงามากลายเป็นเรื่องขี้เล็บไปเลย...ทำให้เราคิดถึงคนรอบตัว
มากขึ้น
ทุกวันนี้ชีวิตของเพื่อนๆต่างดำเนินไปตามภาระหน้าที่ ห่างเหิน
กันไป แต่สิ่งหนึ่งที่ทำให้ผมคิดว่า สิ่งที่ทำให้เราคิดถึงกัน
ก็คือเว็บคอกหมูนี่แหละ ว่าเพื่อนๆไม่ได้อยู่ใกลจากเราเลย
นี่จึงเป็นสาเหตุที่ผมทำเว็บคอกหมูต่อไปได้เรื่อยๆ