วันนี้ผมไปดูสุขภัณฑ์ที่ร้านบ้านวัสดุ เพราะคิดว่าราคาคงถูกกว่าห้างยักษ์2-3ห้าง
ที่ขายวัสดุเกี่ยวกับบ้าน เนื่องจากเป็นกิจการของคนในท้องถิ่น
เจ้าของเป็นลูกของร้านขายวัสดุก่อสร้างซึ่งตั้งอยู่ริมน้ำเยื้องๆจากโรงรถผมเอง
ซึ่งสมัยก่อนมีอยู่ไม่กี่ร้าน พอไฟใหม้ ก็สร้างตึกอยู่ตรงข้ามกับโรงรถชั้นล่าง
ให้ร้าน เดิม แกลลอรี่เช่า ตอนหลังร้านเดิมเลิกกิจการไป
ส่วนลูกชายไปตั้งร้านบ้านวัสดุอยู่ข้างนอก พอเข้าไปก็ผิดคาดครับ เพราะภาย
ในจัดร้าน และบริการเหมือนห้างใหญ่เลย แถมสินค้ามีมากและไม่หมดเร็วด้วย
ผมว่าพ่อเขาคงตายตาหลับ ที่ลูกชายสามารถสืบทอดกิจการและพัฒนาให้
สู้กับห้างใหญ่ได้