จุดเปลี่ยน...................

หลังจากทำลายธุรกิจเพลง และร้านจำหน่ายแผ่นซีดีแล้ว คิวต่อมาที่
ผมค่อนข้างสังหรณ์ใจก็คือ อุตสาหกรรมภาพยนต์

ตอนนี้ไม่ต้องไปแสวงหาหนังฟรีหรือเว็บฟรีที่ใหนอีกแล้ว กำลังนั่ง
เล่นเฟ้ซบุ้คอยู่ดีๆก็มีคนส่งหนัง ดัๆ ใหม่ๆ ชัดัด มาถึงบ้านหลาย
เรื่องแบบดูกันไม่ทันเลย แถมยังชัดแจ๋วอีกด้วย

ผมเคยเสียเงินซื่อ-เช่าแผ่นดีวีดี แทบทุอาทิตย์ นี่ไม่ได้เข้าร้าน
เช่านานแล้วละครับ

อย่างที่ดูผ่านๆมา อย่างวันเดอร์.... เห้งเจีย..... โกสต์ อิน ที่
กำลังฉายหรือหลุดจากโรงภาพยนต์ใหม่ๆ ฏ็ไม่ต้องเสียเงินอีก
แล้ว รู้สึกละอายใจเหมือนกัน

เมื่อคนเสพหนังโรงลดลง ซื้อดีวีดีน้อยลง หนังที่มีช่่องทางจำ
หน่ายคือผ่านโรง และดีวีดี มีรายได้ลดลง ก็คงจะต้องเจ๊งใน
ที่สุด ซึ่งผมเอาก็คิดว่า เป็นเรื่องที่คนในแวดวงภาพยนต์
ต้องคิดหาแนวทางใหม่ๆ เพื่อให้อยู่ได้

แต่ก็คงไปไม่รอดเหมือนกับอุตสาหกรรมเพลงในประเทศไทย
ที่นักร้องดังๆต้องออกหากินตาทร้านตามผับต่างจังหวัด
แล้วละครับ