ปลายทาง.............

คุยเรื่องบ้านต่อนะครับ ที่นำมาคุยให้เพื่อนๆฟังก็ไม่ใช่จะอวดตัวโอ้อวดอย่างไร
ก็เป็นการเล่าว่าทำไมถึงมาหมกมุ่นเรื่องบ้านในตอนนี้

ความจริงก็ไม่อยากจะเอาเงินไปกองไว้อย่างที่นายใหญ่บอกเหมือนกัน เพราะ
เสียดาย คนที่ต้องทำงานแลกเงินมาส่วนใหญ่จะเสียดายเพราะต้องเหนื่อยมามาก
แต่ถ้าเอาเก็บไว้ก็คงไม่มีอะไรเพิ่มเติมขึ้นมา และวัสดุก็แพงขึ้น ในขณะที่ค่าของ
เงินก็ลดลง

ปัจจัยสำคัญก็คือริมน้ำเริ่มวุ่นวายรถเข้าออกลำบาก เป็นอุปสรรคสำคัญของการ
ค้า ก็เลยต้องหาตะเกียงดวงที่2 ไว้เผื่อดวงแรกดับ (ผมจำมาจากหนังสือน่ะ 555)

พอเริ่มหาแบบบ้าน ติดต่อช่าง คนเขียนแบบ ประสบการณ์ก็มีมากขึ้นเรื่อยๆ
ทำให้ผมเริ่มรู้เรื่องการขออณุญาตสร้างบ้าน การขอบ้านเลขที่ ส่วนเรื่อง
น้ำไฟ ก็เคยขอมาแล้ว

แล้วก็พบว่า บ้านคือความฝันของผมเลย กลัวแต่ช่างจะทำไม่ได้ดังใจ
แต่ช่างก็บอกว่า ผมไม่ทำให้อายเพื่อนหร็อก

ครับ ปรับที่ไปแล้ว ผูกเหล็กไปแล้ว รออีก2-3วันก็จะลงเสา

มีอีกเรื่องนึงที่จะเล่าให้ฟังก็คือ สวนที่ติดกับผมก็คือสวนที่เจ้าของนามสกุลเกษมศานต์
คงรู้จักนะครับ และจะมีเสาไฟแรงสูผ่าน ที่ผมกลัวก็คือถ้าเขาไม่ยอมแล้วมาอยู่ใกล้ที่ผม
ก็คงยุ่งไม่น้อย
แต่ปรากฎว่าเขายอมให้ผ่าน เสาไฟตั้งห่างจากแดนผมไป25เมตร ก็เลยโล่งใจไป เพราะ
อนาคตคงไม่มีใครมายุ่งบริเวณนั้นแน่ และก็เป็นแนวอย่างดีเลย

ผมไม่รู้ว่าอนสคต บ้านในฝันของผมจะเป็นอย่างไร เพราะรอบๆบริเวณนั้นท เป็นทั้ง
ศูนย์อาหารหลักจันท์ หมู่บ้านหอมสวัสดิ์ และทุเรียนแลนด์ของเบียร์สิงห์

คอยติดตามต่อนะครับ