เดี๋ยวนี้ผมชักไม่ค่อยรู้ร้อนรู้หนาวกับ วันพิเศษ หรือทำอะไร เริ่มต้นอะไรใหม่ๆ
ในวันปีใหม่อีกแล้ว ชีวิตขาดสีสันไปเยอะเหมือนกัน อาจจะเป็นภาระที่มาพร้อมๆ
กับวัย ที่เพิ่มขึ้น
ผมรู้สึกดีใจนะครับที่ เต็มที่ กับชีวิตในคอกหมูที่หนองบอน และมาแถมอีกนิด
ที่ท่าใหม่ตอนปลายๆก่อนย้ายเข้าเมือง
ก็เลยเฉยๆในหลายเรื่อง แต่สิ่งที่ไม่อยากให้เลือนหายไปก็คือ อดีตที่เราเคยกิน
กับเพื่อนๆทุกปีในวันปีใหม่ ก็ไม่อยากให้ขาดไปนะครับ
ที่ว่าโหมดปกติเวียนมาก็เหมือนกันแทบทุกปี มาปีนี้เพิ่มสิ่งใหม่คือ บ้าน ที่
จะไปดูแปลนวันอาทิตย์ บ้านที่ตั้งใจสร้างแต่ไม่รู้จะได้ดังใจหรือเปล่า
หนูนาจจบเทอมหน้า ส่วนน้ำพุเหลือ2ปี ผมเลยยังไม่ได้เกษียณ