อุดมคติ.........

ที่ให้เสี่ยเตือนลูกอย่าคิดรวยอย่างเดียว ให้คิดช่วยคนจนด้วย...มีตัวอย่างที่ผมยังพูดไม่จบ
เพราะยาวเกินกว่าพูดโทรศัพท์
เรื่องคนรวยที่เห็นแก่ตัว........

หมอท่านหนึ่ง ตอนเรียนหัวดีเคยเป็นศิษย์น้องชายผมช่วงอินเทิร์น จบออกมาเป็นหมอ
อุดมการณ์ใช้ได้ เป็นหมอมือ1 คนไข้เยอะมาก จนกระทั่งเมื่อความโลภเข้ามา ทำงาน
หนักขึ้น เริ่มจับธุรกิจ เวลาพักผ่อนน้อย เริ่มเครียด มีปัญหากับผู้ร่มงาน คนไข้ ชีวิต
มีเงิน แต่ไม่มีความสุข เพราะนอกจากงานที่รพ.แล้ว ยังมีงานที่คลินิค รวมทั้งที่รพ.
เอกชนด้วย ตั้งแต่7โมงเช้าถึง8โมงที่คลืนิค 8โมง-เที่ยงที่รพ. เที่ยงถึงบ่ายที่คลินิค
บ่ยถึง4โมงเย็นที่รพ. 6โมง -2ทุ่ม ที่คลินิค 2 ทุ่ม-4 ทุ่ม ที่รพ.เอกชน แล้วจะเอา
เวลาที่ใหน

อีกรายรวยมหาศาลต้องเดินออกกำลังกายทุกเช้า หลังงอคุ้ม ไม่เอาใคร ผมว่าวัน
นึงถ้าแกเกิดเป็นลมแล้วใครจะช่วย

ผิดกับหมอที่ผมพูดถึงบ่อยๆ เปิดคลินิครักษาคนสบายๆ ค่ายาถูกกว่า
ไปซื้อกินเองอีก เกษียณมา3ปีแล้ว เอาเวลาที่เหลือไปช่วยตรวจที่
รพ.ฟรีๆ อยู่อย่างพอเพียง อารมณ์ดีไม่เหนื่อยไม่เครียด เป็นคลีนิค
รวมหมอหลายคนที่ยังอยู่จนถึงทุกวันนี้

บางทีการฝึกจิตใจที่รู้จักให้ รู้จักช่วยเหลือคน นอกจากชีวิตไม่เครียด
แล้ว ผมว่าจะมีความสุขจากคนรักมากมายอีกด้วย

การปลูกฝังให้ลูกเป็นคนดีจึงเป็นจุดเริ่มต้นของความสุขในชีวิต