เขียนเรื่องนี้หลังจากโทรคุยกับนายใหญ่ หัวหน้าครอบครัว หัวหน้าเด็ก ซึ่งต้อง
ทำงานทั้งส่วนตัวและส่วนรวมมั่วไปหมด โดยเฉพาะเรื่องส่งฟ้าไปฝึกสอน ผม
ว่าเป็นเรื่องที่เหนื่อยเอามากๆ
ตอนผมฝึกสอนศรีหฤทัยทีแรกนั่งแท็กซี่ไปกลับยังเหนื่อยเลย ต้องมาค้างกับ
เพื่อนที่ขลุง แต่ก็เข้าใจความเป็นพ่อที่ห่วงลูกสาวดี เพราะผมก็มีลูกสาวเหมือน
กัน และตอนนี้กำลังหาที่ฝึกงานอยู่ แต่ผมให้ไปกับเพื่อนครับ
เมื่อวานผมต้องขึ้นเขาไปชี้เขตที่ดินตั้งแต่9โมง เสร็จราวเที่ยง และพอเที่ยงคืน
ต้องขับรถไปซื้อปลาอีก นี่ก็เพิ่งลงปลาเสร็จ
ภาระหน้าที่ของผมก็ตั้งแต่ตี5 ยัน3ทุ่มทุกวันนั่นแหละครับ ผิดกับนายใหญ่
ก็คือทำงานส่วนตัวอย่างเดียวแค่นั้นเอง วันนี้กลับจากกรุงเทพลงปลาเสร็จ
กองทุนยังเรียกตัวไปเรื่องเอกสารอีก กลับมาถึงได้โทรคุยกับนายใหญ่
นี่แหละครับ
ดูเหมือนหาเวลาถ่ายรูปยากขึ้นทุกที จนถึงตอนนี้ยังไม่ได้แกะกล่องกล้อง
อีกตามเคย.....
เรื่อง: กำลังใจ......... 
Sat Jan 23, 2016 6:11 pm
