สัพเพเหระ............

พักจากเรื่องการเมืองเน่าๆมาคุยกับเพื่อนๆบ้างนะครับ

เวลาเพื่อนๆมีธุระยุ่งไม่มีเวลาเข้าเว็บ บางทีก็รู้สึกวังเวง
แต่พอเริ่มรู้สึก ก็มีเพื่อนเข้ามาช่วยกันต่ออายุ อย่าง
ผอ.และนายใหญ่สลับกัน

ส่วนเสี่ยโมทย์แม้ว่าไม่ได้โพสต์อะไร ก็เข้ามาอ่านเรื่อยๆ
แล้วก็มีผู้มาเยือน(ส่วนใหญ่ก็เพื่อนที่เคยอยู่เว็บนี้)
เข้ามาอ่าน

สิ่งที่ผมโพสต์และเล่าในนี้ก็คงไม่
โพสต์สาธารณะเหมือนเช่นเคย


ในเฟสก็เหมือนกับเว็บนี่แหละครับ
มีคน กลุ่มหนึ่ง ที่ติดตามเหนียว
แน่นมาตลอด แม้จะน้อย แต่ก็มีแนว
คิดเดียวกัน


ตอนเพื่อนผมบอกว่ามึงรู้มั้ยว่า
คนไล้ค์มึงน้อยลงทุกที


ผมเองไม่ได้หวังยอดไล้ค์และ
จำนวน แต่สิ่งที่ผมทำนั้น คือ
ตัวตนของผม และคนที่ติด
ตามอยู่ ก็จะรู้ว่า ผมเป็นแบบนี้
ไม่ใช่แบบที่สร้างขึ้นมา

เพราะกลัวเหมือนกันว่า ถ้า
ไม่ใช่ตัวผมแล้ว เวลาเจอกัน
จริงๆจะผิดหวัง

การเล่นเฟ้ซบุ้ค ก็คล้ายๆกับ
การมีเพื่อนทางจดหมายใน
สมัยก่อนนั่นแหละครับ

5555

ไม่ชอบเฟซบุค อยู่อย่างนึง

คนที่กดไลค์ บางครั้ง มันยังไม่เข้าใจ ว่า เขาโพสต์ อะไร มันก็กดไลค์กันแล้ว

ถ้าอ่านที่คอมเม้นต์ยิ่งเข้าใจได้ใหญ่ว่าไม่ค่อยใช้ความคิดกันซักเท่าไร