เมื่อก่อน.......................

ตอนเข้ามาหนองบอนใหม่ๆ ประดิษฐ์ เป็นคนชอบเข้าป่าล่าสัตว์แบบจริงจัง
โดยมีวสันต์เป็นคู่หู เพราะลูกบ้าพอๆกัน ส่วนผมที่ติดตามประดิษฐ์เข้าป่า
เพราะไม่อยากอยู่บ้านคนเดียว และคิดว่าการถือปืนเข้าป่าล่าสัตว์นั้น
เท่ เข้าไปเดินเหนื่อยก็เหนื่อย ตัวเหนียวก็เหนียว

สมัยนั้นมักจะยิงอีเห็นได้บ่อยๆ เวลากินรู้สึกเหมือนยางติดคอ เวลาเดิน
ออกจากป่าช่วยถืออีเห็นบ้าง ลูกซองบ้าง เพราะคิดว่าเท่
เคยมีเข้าไปลึกครั้งหนึ่งนเรศไปด้วย ผมคิดว่ายังไงนเรศอึดสู้ผมไม่ได้
แน่นอน เมื่อนเรศไปผมจึงไปด้วย ยังไงถ้าเหนื่อยนเรศต้องโวยวาย
ก่อน แต่ดันไม่เหนื่อย ผมเองเหนื่อย(อิ้บอ๋าย)แต่ไม่กล้าพูด กลัว
เสียฟอร์ม
ส่วนประดิษฐ์ผมว่าเขามีวิญญาณนักล่าจริงๆ ชำนาญทุกอย่างเกี่ยวกับป่า

มีอยู่ครวหนึ่งชวนกุหลาบกับนิยมเข้าป่า ผมไม่รู้ว่าใครชวน
แต่ไม่ใช่ผมแน่

เข้าไปมีการแกล้งให้แบกของกันเล็กน้อย แต่2คน(ไม่กล้า)
บ่นเลย เข้าป่าไปด้วยกัน เป็นเหตุให้ผมยังนึกถึง2คนนี้อยู่
ทุกวันนี้

ปีที่แล้วไปเที่ยวสวนกุหลาบ ทั้งๆที่ไม่ใช่ป่าแล้ว เวลาออก
มาทั้งประดิษฐ์กับสมบูรณ์ยังจำทางไม่ได้ พาหลงเลย555

มีอยู่คราวหนึ่งตอนพ่อผมไม่อยู่ พามาดูปืนลูกซองที่บ้าน
มีลูกซอง 8 นัดอยู่กระบอกหนึ่ง ประดิษฐ์ชอบมาก ส่วน
อีก2กระบอกไม่รู้ว่าอะไร

น่าเสียดายที่ไฟใหม้ปืนของพ่อผมจนหมด เพราะเวลาเข้าสวน
ผมจะนึกถึงปืนลูกซองทุกที

ทุกวันนี้เพื่อนๆเลิกยิงสัตว์มานานแล้ว วสันต์กลายเป็นอีกคนที่
รักสัตว์รักป่า ส่วนประดิษฐ์ชอบทำบุญเพราะนึกถึงบาปกรรมที่ผ่าน
มา......เลยพ้นบ่วงกรรม

ส่วนรายที่เป็นข่าวอยู่ในปัจจุบัน ก็เป็นเพราะ กรรม ที่สะสมมา จน
ส่งผลสะเทือนเลื่อนลั่นต่อชีวิต อย่างที่ไม่น่าจะเกิด

ผมกำลังรอดูว่า ระหว่าง เงิน กับ กรรม ใครจะเป็นฝ่ายชนะ

เศร้า....

Admin พิมพ์ว่า:: มีอยู่คราวหนึ่งตอนพ่อผมไม่อยู่ พามาดูปืนลูกซองที่บ้าน
มีลูกซอง 8 นัดอยู่กระบอกหนึ่ง ประดิษฐ์ชอบมาก ส่วน
อีก2กระบอกไม่รู้ว่าอะไร

น่าเสียดายที่ไฟใหม้ปืนของพ่อผมจนหมด เพราะเวลาเข้าสวน
ผมจะนึกถึงปืนลูกซองทุกที

ปืนพ่อตุ๋ยนอกจากลูกซอง 8 นัดแล้ว อีกหนึ่งกระบอกที่ผมจำได้แม่นเพราะเป็นชนิดเดียวกับในเพชรพระอุมา
คือไรเฟิล .30-06 แต่จำยี่ห้อไม่ได้แล้ว ขนาดกระสุนเดียวกับที่เป็นข่าวยิงเสือดำนี่เลย สมัยนั้นยืนดูอยู่ตั้งนาน

นายใหญ่....นายแน่มาก
.....

ไรเฟิล .30 – 06
ในเพชรพระอุมา พนมเทียนได้กำหนดให้ปืนไรเฟิล .30 – 06 ปรากฏขึ้นทั้งสองภาค คือภาคแรกและภาคสมบูรณ์ สำหรับเพชรพระอุมาภาคแรกเป็นปืนไรเฟิล ซีแซด .30 – 06 ผู้ที่เป็นเจ้าของคือรพินทร์ ไพรวัลย์ และปืนไรเฟิล มัลลิเคอร์ .30 – 06 ผู้ที่เป็นเจ้าของคือพันโทหม่อมราชวงศ์เชษฐา วราฤทธิ์ สำหรับปืนไรเฟิล ซีแซด .30 - 06 ของรพินทร์ พนมเทียนกำหนดให้เป็นปืนประจำมือที่ใช้ตลอดระยะเวลา ในการเดินทางนำคณะนายจ้างออกติดตามค้นหาหม่อมราชวงศ์อนุชา วราฤทธิ์ หรือพรานชด โดยใช้ยิงเสือดำที่หลุดรอดจากกรงดักสัตว์ภายในสถานีกักสัตว์บริษัทไทยไวล์ดไลฟ์ของนายอำพล และตลอดระยะการเดินทางจากหมู่บ้านหนองน้ำแห้งจนถึงหมู่บ้านหล่ม

อ้างอิงจาก วิกิพีเดีย

เมื่อก่อน....................... A5198611

ภาพจากพันทิป

คำแก้ตัวคลาสสิก
อ้อ...ผมไม่เกี่ยวนะครับ ไม่เคยยิงสัตว์สักตัว
ประดิษฐ์เคยให้ลองเหมือนกัน(จะได้อยาก
เข้าป่า) แต่ผมไม่กล้ายิง...

.30-06 ในเพชรพระอุมาระพินทร์ใช้ยิงเสือดำที่หลุดออกมาจากกรงในด่านกักสัตว์ของคุณกำพลเท่านั้น ขณะออกเดินนำคณะคุณชายเชษฐาระพินทร์ใช้ วินเซสเตอร์.375 โมเดล 70 อยู่ในระยะแรกๆ แงซายก็ใช้.30-06

ถ้าอ่านเพชรพระอุมา ภาคแรกคณะเดินทางจะสนุกสนานกับการล่าสัตว์คนอ่านก็มันตามไปด้วยอยากล่าสัตว์(ผมก็ตามนั้น)ซึ่งสมัยนั้นสัตว์ยังมีมากกระแสการอนุรักษ์ยังไม่มี ชาลีเอี่ยมกระสินทร์ เปลว ปัทมาก็เขียนเรื่องจริงจากการล่าสัตว์ผมติดตามซื้ออ่านหลายเรื่อง ภาคสองลองไปอ่านดูจะเหมือนสำนึกบาป เรื่องการล่าสัตว์ป่าจะไม่มี ดารินเปลี่ยนมาสวดชินบัญชร

พ่อให้ลูกซองเดี่ยว................เก่าแก่ มา ๑ กระบอก

จำได้ว่า ปืนกระบอกนี้ พ่อเคย ยิ่งเหยี่ยว ตัวใหญ่ ๆ กำลังบินอยู่บนท้องฟ้า ร่วงลงมา

เจ้าของเดิม เป็นพราน ใช้ล่าสัตว์ มาเหมือนกัน

ผมเอาไปให้ ร้านปืนเมืองจันท์ ตัดลำกล้อง ให้เหลือ สั้นนิดเดียว ใส่รถ หรือถือไปไหนต่อไหน ไม่เกะกะ

เอาไปใช้ตรวจเวร บ่อยๆ.................ก่อนที่จะตัด เจ้าของร้านปืน บ่นเสียดาย จะขอซื้อ ๑๕๐๐๐ บาท

» เมื่อก่อน.........