ทั้งๆที่ใช้ชีวิตปกติ(ค่อนข้างง่าย)ด้วยซ้ำ แต่ก็รู้สึกเหนื่อย(ทั้งๆที่ไม่น่าเหนื่อย)
ก็ยังแปลกใจเหมือนกันว่าทำไมเพื่อนๆมีเวลาทำกิจกรรมต่างๆมากมาย ทั้งๆที่
งานครูเป็นงานหนักและจุกจิก
ผมเองคิดว่าเมื่อถึงวัยนี้น่าจะสบายแล้ว แต่ก็ยังเหมือนเดิม ด้วยวัยและ
ความรับผิดชอบ บวกกับปัญหาที่มากขึ้น รวมทั้งอายุด้วย จึงทำให้เหนื่อย
ขึ้นมาหลายๆครั้ง แต่ก็หยุดไม่ได้ เพราะชีวิตต้องกินต้องใช้
คำพูดของเสี่ยโมทย์ก็เลยเป็นจริงทุกที ที่ว่าถ้ายังไม่หยุดกิน ก็อย่า
หยุดทำมาหากิน
บางครั้งชีวิตก็ดูดี บางทีก็เต็มไปด้วยปัญหาหมุนเวียนเข้ามาในชีวิต
กำลังใจ จึงเป็นสิ่งสำคัญ
เมื่อวันเสาร์ไปจตุจักร นึกถึงครูวสันต์เลยถ่ายนกหน้าเว็บมาครับ
เรื่อง: งานเข้า.............. 
Tue May 23, 2017 9:08 am
