พอวันพ่อทีนึงก็มีดราม่ากันทีนึง...จนผมรู้สึกผิดทุกทีว่า กูเป็นทั้ง
ลูก และ พ่อ ที่ไม่(ค่อยจะ)ดีเอาเสียเลย นี่พูดจริงๆ
ผมไม่เคยบอกรักพ่อกับแม่เลย อยู่กันแบบโหดๆด้วยซ้ำ แต่ก็รู้
สึกว่าทำให้ผมกับลูกเป็นคนเข้มแข็งอดทนอย่างมหาศาลที่ผ่าน
พ่อมาได้
ทุกวันนี้ลูกก็กลัวผมเหมือนผมกลัวพ่อนั่นแหละ แต่ก็ดีอย่างนึง
ที่อยู่รอดปลอดภัยมาถึงวันนี้
ทุกอย่างที่ผมได้จากพ่อเป็นความรู้ที่พ่อไม่ได้สอนอย่างพ่อคนอื่น
สอน นั่นคือเวลาสั่งอะไรแล้วต้องทำให้ได้ สิ่งนี้คือสิ่งที่ทำให้
ผมทำในสิ่งที่ผมคิดว่าทำไม่ได้ แต่ทำได้เพราะกลัวโดนพ่อด่า
แล้วก็ได้ตามสั่งจริงๆ
ที่จริงพ่อทิ้งอะไรไว้ให้ผมเยอะมากทั้งๆที่พ่อไม่ไดีจบปริญญา
แต่ผมจบปริญญาทำไม่ได้ครึ่งของพ่อ
ที่ผมมาอยู่ในจุดสบายๆทุกวันนี้ ก็เพราะสิ่งที่พ่อสร้าง เพียงแต่
คอยดูแลรักษาและส่งต่อไปยังลูกๆของผมแค่นั้นเอง