เว้นวรรคนิดๆ

ไม่ได้โพสต์เรื่องและภาพมา2วัน ไม่ใช่เพราะเบื่อ แต่เพราะยังไม่มีอะไร
ใหม่ๆจะเขียน ผมมีกิจวัตรประจำวันเหมือนปกติ ในส่วนที่เข้าสวนก็เล่า
ให้ฟังแล้ว ไม่อยากเล่าซ้ำๆในเรื่อง ของตัวเอง มากไป

แต่สิ่งที่เล่า ไม่ว่า จะเป็นเรื่องสวน หรือบ้าน ก็เป็น ความฝัน ที่จะเล่า
ให้เพื่อนๆฟัง เหมือนสมัยคอกหมูที่เรามีฝันร่วมกันหลายๆเรื่อง ในตอน
ที่เรายังไม่พร้อม

อากงเคยบอกกับผมว่า ตอนที่ยังไม่พร้อม ดันคิดจะทำโน่นทำนี่ เช่น
ประมูลร้านอาหาร เปิดร้านปลา แล้วก็แป้ก

แต่ตอนนี้มีพร้อมทุกอย่างแต่ไม่ยอมทำอะไร...ก็น่าจะเป็นเรื่องจริง
เรื่องจริงอีกเรื่อง แต่ก่อนเราไม่มีรถยนต์ แต่เราก็ไปพร้อมๆกันร้อย
เอ็ดเจ็ดย่านน้ำ โดยเฉาะวาย80เมทของเจ้าติ่งพาผมไปเกือบ
ทุกแห่ง พวกเราไปถึงอยุธยา ไปพัทยา ระยอง เฮฮากินเหล้า
กันทุกๆที่

ตอนนี้ แต่ละคน มีรถ มีบ้าน มีฐานะ แต่เวลา กลับไม่มีเลย
เศร้านะครับ...

เขาบอกว่า ถ้าเราได้ทุอย่างตามที่คิด ชั่วชีวิตจะเอาของกองไว้ไหน จะได้บ้างเสียบ้างช่างปะไร เรื่องของใครเรื่องของเขาเท่านั้นเอง....เพราะสุดท้ายแล้วก็ไม่มีใครเอาทรัพย์สินที่เป็นโลกียทรัพย์ติดตัวไปได้ครับ....