วันนี้เป็นวันเกิดตัวเอง จากที่ไม่เคยให้ความสำคัญ จนมาเล่นเฟ้ซนี่แหละทำให้วันเกิดมีความ
หมายขึ้นมาเลย
ตอนผมเป็นโสดจะมีเพื่อนผมคนนึงคิดถึงผมเป็นคนแรกทุกครั้ง เพราะเกิดวันเดียวกัน พอถึง
วันเกิดก็เป็นอันว่าวันนั้นไม่ต้องกลับบ้าน เพื่อนคนนี้ตายไปหลายปีแล้้ว
ปีนี้เฟ้ซบุ้คฟื้นความจำว่าปีก่อนมีใครอวยพรมาบ้าง ปีนี้เพื่อนๆก็ทยอยกันมาบ้างแล้ว
คนแรกเป็นแฟนเพจ(หมายความว่าไม่เคยเจอตัวจริง)เป็นครูที่ขยันคนนึง คนต่อมา
เป็นหมอ
และขอบคุณสำหรับแฟนผอ.นึกมาเป็นคนแรกในไลน์กลุ่ม ตามด้วยเสี่ยโมทย์ บูรณ์
พิชัย คงมีตามกันมาอีก...