เมื่อคืนผมไปงานศพน้องของเพื่อนผม (เพื่อนผมคนนี้ตายไปด้วยโรคกรดใหลย้อน)
น้องของเพื่อนที่ตายก็เสนิทกับน้องชายผมด้วย ถ่ายภาพตอนหมอต่ายรับปริญญา
จนกระทั่งถ่ายภาพตอนผมแต่งงาน และถ่ายรูปลูกหมอต่ายรับปริญญา ใช้เวลา
ว่างถ่ายภาพให้วัด และโรงเรียน เป็นคนดีใจเย็นและชอบช่วยเหลือคน ประสบ
ความสำเร็จทางธุรกิจ ซึ่งไม่น่าเลยที่จะต้องมาเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุ
จำนวนคนที่มางานศพแสดงให้เห็นความดีที่เขาทำไว้ คำไว้อาลัยของเด็กนักเรียน
ที่ติดบนบอร์ด เป็นความดีที่ไม่ต้องประกาศ
ผมเองแม้ไม่สนิทกับเขามากแต่เวลาขอให้เขาช่วยถ่ายรูปเขาปลีกเวลามาถ่ายให้ทั้งๆ
ที่ติดธุระ ผลงานภาพถ่ายหนังสือที่ระลึกอาสนวิหารครบ 200 ปี เป็นงานที่มีคุณค่า
ควรสะสม ตอนนี้หายากแล้ว
นอกจากจะสูญเสียคนดี ยังสูญเสียช่างภาพที่ดีอีกคนไปด้วย....