วันระลึกถึงผู้ตาย ที่คนคริสต์เรียกว่าวันเสกสุสาน เป็นวันหนึ่งที่ญาติพี่น้อง เพื่อนฝูงได้กลับมาเจอกันที่หลุมฝังศพบรรพบุรุษ
บางครอบครัวถือโอกาสรับประทานอาหารร่วมกัน เพื่อซักถามส่รทุุกข์
สุขดิบ และแนะนำให้ลูกๆหลานๆได้รู้จักกัน
ซึ่งสมัยก่อนถือว่าได้ผลพี่น้องแต่ละรุ่นได้รูจัก มีความรักความเคารพ
ซึ่งกันและกัน บรรดาญาติและลูกหลานได้รู้จักกัน
แต่มาวันนี้ผมรู้สึกว่าไม่ใช่ เพราะแต่ละฝ่ายไม่ให้ความสำคัญ ก็เกิด
ความห่างเหินกันขึ้นทุกที (อาจจะไม่ใช่ทุกครอบครัว)
สภาวะทางสังคมปัจจุบันไม่เอื้ออำนวยให้ญาติมิตรพี่น้องได้มีความ
สัมพันธ์ใกล้ชิดเหมือนก่อน ซึ่งทำให้เราสูญเสียความสุขในส่วนนี้ไป
ในชีวิตผมมักให้ความสำคัญกับเพื่อนและพี่น้องมาตลอด แต่ทุกวันนี้
ต่างคนต่างไม่มีเวลาให้แก่กันเหมือนก่อน
ทั้งๆที่เรามีเวลาอยู่ร่วมกัน อีกไม่นานเท่าไรแล้ว
ทุกครั้งที่ผมมองไปที่หลุมฝังศพ คนที่เคยอยู่ร่วมกับเราที่จากเรา
ไปทีละคน2คน
และทุกปีที่ผ่านไปเขาก็จากเราไปจนหมด และเวลาของ
เราก็เหลือกันอีกไม่นานแล้ว
.............
เวลาที่เราจะอยู่ร่วมกันบนโลกใบนี้