ชีวิตผมรู้สึกว่าเป็นชีวิตที่ต้องไปมาระหว่างบ้านกับกรุงเทพ ตั้งแต่เล็กจนโต
ก็ว่าได้ ตอนเล็กๆแม่ก็จะพาไปเที่ยวกรุงเทพประจำ จนถึงในวัยเรียนมีโอกาส
ก็จะไปกรุงเทพ เรียกว่าเป็นเมืองในฝันก็ได้
หลังจากออกจากหนองบอนก็ต้องไปกรุงเทพเรื่องข้อสะโพก นอนรพ.รามา
และต้องไปเช็คกระดูกปีละครั้งร่วม20ปี มาจนปัจจุุบันมีของแถมต้องไปตรวจ
ตาที่เล่าให้ฟังปีละครั้ง
ครั้งนี้ตรวจเหมือนเดิม แต่ค่าตรวจจากพันกว่าบาท ขึ้นมาเป็น2พันกว่าบาท
ผมตรวจตอนบ่ายแต่ต้องมาเช้าก่อน7โมงเพื่อได้ที่จอดรถที่สะดวกในโรง
พยาบาล แต่ที่วัดธาตุทองก็มีที่จอดเหมือนกัน
มาคราวนี้มีเรื่องเล่าให้ฟังหลายเรื่อง จะลงในต่างฟอรั่ม ฏ็ขอบคุณเพื่อนๆ
ที่แวะเวียนเข้ามา อย่างผอ.ที่เข้ามาในยามที่เว็บเงียบไ ทำให้ไม่เหงา
จนเกินไป ตอนนี้เพื่อนมี่ปัญหาเรื่องตั้งกระทู้ใหม่ไม่ได้ ก็พยายามแก้
ไขอยู่ครับ