ความคาดหวังของคนก็คือเรียนจบและมีงานทำในบริษัทใหญ่ๆ
ในกรุงเทพ ได้แต่งตัวสวยๆทำงานในห้องแอร์มีเพื่อนร่วมงาน
ยามเย็นได้สังสันทน์บ้าง กินอาหารร้านดีๆบ้าง
ชีวิตเหล่านี้เห็นในละครหลังข่าวที่มอมเมากันก่อนนอนทุกคืน
นั่นแหละครับ
ชีวิตจริงที่เจอก็คือ คำบอกเล่าของนักข่าวภาคสนามคนหนึ่ง
ที่รายงานข่าวเรื่องรถติแถวหลักสี่ที่กำลังจะสร้างทางเดินรถ
ไฟฟ้าเส้นใหม่ บอกว่าทุกวันนี้ต้องตื่นตี3เพื่อเข้างานให้ทัน
เวลาส่วนใหญ่เสียไปบนรถ
ขนาดผมอยู่จันท์ยังรู้สึกว่ารถติดทุกเช้าเลย บริเวณ4แยก
เต็มไปด้วยควันรถสาเหตุใหญ่ของมะเร็งที่เราต้องเจอทุกวัน
แล้วจำนวนรถในกรุงเทพจะปล่อยควันปริมาณเท่าไร ไม่อยาก
คิดแล้ว
ผมว่าเพื่อนที่อยู่หนองบอนยังดีนะครับ ใช้ชีวิตแบบสโลว์ไล้ฟ์
ได้ทุกๆวัน ยกเว้นนายใหญ่ รู้สึกชีวิตแกยุ่งเหยิงเหลือเกิน
แต่ก็ดูแกมีความสุขกับมันดี