ลุงนู............................

เคยเล่าให้ฟังเรื่องคนเฝ้าสวนที่เข้ามาแทน คนที่ออกไป
ที่ผมเคยหนักใจในวีรกรรมหลังกินเหล้าของแก การทะ
เลาะวิวาทจนเกือบตาย ความเป็นเสเพลบอยของแก
และอีกหลายๆเรื่อง

จากการกินเหล้าทุกวัน จากที่เคยแข็งแรง ต้องหาหมอบ่อย
ขึ้น สุขภาพเริ่มแย่ แรงเริ่มไม่มี แต่ผมก็ให้แกเฝ้าสวนอยู่

ที่จริงในยามคับขันแกก็ช่วยผมไว้ทุกครั้ง ไม่ว่าจะเป็นต้น
ไม้ล้มพาดสายไฟ ไม่ว่าจะมีเหตุการณ์ไฟใหม้สวนข้างๆ
หรือการหาคนงาน แกก็ช่วยได้

วันนี้ผมไปสวน แกบอกว่าสิ้นเดือนนี้จะออก
แล้วนะ เล่นเอาผมใจหายเหมือนกัน

แกบอกว่าไม่ได้มีเรื่องอะไร หมอไม่ให้อยู่คน
เดียว เนื่องจากโรคที่เกิดจากการกินเหล้า

ผมก็บอกแกว่ารอให้ผมหาคนได้ก่อนนะ แก
ก็พยักหน้า จะอยู่ต่อให้

ผมบอกกับแกว่า ไปแล้วอย่าไปลับนะ ติด
ต่อกันเรื่อยๆ ผมรักแกนะ

คนที่ คนอื่น มองว่าไม่เอาใหน มักจะช่วย
งานผมได้ดี
ชีวิตผมเจอคนพวกนี้ อย่างเจ๊ต๋อยที่สวน
จตุจักร ก็เจอในสภาพเมา แกก็ช่วยผม
ให้มีที่จอดรถสะดวกและตรงเวลาไม่เคยขาด
เป็นเวลาหลายปีจนไปเลี้ยงหลาน

ลุงนูทีมองว่าเมา ก็ช่วยสร้างสวนยางจน
ตัดยางได้ ก็จากไป

ผมไม่เคยเสียดายเงินกับคนเหล่านี้ อย่าง
น้อยก็ดีกว่าคนที่เรียกว่า คนดีๆ ที่ไม่เคย
ก่อประโยชน์ให้กับตัวผมเลย