ก่อนไปหนองบอน.......................

ตอนไปงานศพแม่ผอ.ภมร เจอเพื่อนคนหนึ่ง เพื่อนคนนี้เป็นเพื่อน
ตั้งแต่สมัยชั้นประถม จนมาเรียนครู จนผมไปฝึกสอนที่ขลุงก็
นอนบ้านเพื่อนคนนี้และฝึกสอนโรงเรียนที่เพื่อนคนนี้สอนอยู่

แต่ก่อนผมไม่เคยรู้จักหนองบอน และไม่เคยคิดจะเป็นครูเลย
เพื่อนผมคนนี้ขับรถพาเพื่อน(อีกคน)ไปซื้อโกเมน ที่ร้าน
คนจีนคนหนึ่ง ซึ่งก็ตั้งอยู่ตรงหัวมุมทางเข้าโรงเรียนหนอง
บอนเรานี่แหละ ซื้อทีหลายๆปี๊บทุกท้ารถมาสด้ากลับมาจันท์

ตอนเข้าไปตอนนั้นรู้สึกตื่นเต้นกับโรงแรม ว่าเฮ้ย มีโรงแรม
ด้วยหรือวะนี่ รถผ่านไปตามถนนเห็นคนเดินขวักไขว่ไปหมด
เหมือนกับเมืองคาวบอยในหนังเลย

นั่นคือภาพหนองบอนที่ผมเห็น

ต่อมาพอสอบบรรจุ โรงเรียนแรกที่ผมนึกถึงก็คือ
โรงเรียนบ้านหนองบอน ที่รับครูมากที่สุด ก็เลย
เลือก ที่เลือเพราะมีโอกาส 1 ต่อ 7 ซึ่งถือว่า
ดีกว่า1ต่อ2 และ1ต่อ1 ซึ่งไม่มีโอกาสเลย

ผมบรรจุได้หนองบอน เพื่อนผมบรรจุได้ที่ระยอง
แฟนเป็นเจ้าแม่เงินกู้บ้านอยู่หลังวัดตะพงนี่เอง
ฐานะจัดว่าดีมาก

จากเพื่อนที่เคยคล่องแคล่ว วันที่ผมเจอช้าลง
มาก ช้าจนผิดปกติ จากเรื่องราวในชีวิตที่ผ่าน
มาจนมาถึงวันนี้ที่สบายแล้ว แต่สุขภาพดูถด
ถอยอย่างไม่น่าเชื่อ

ที่นำเรื่องนี้มาลง เพราะท่านประธานนั่งยิ้ม
แฉ่งอยู่ข้างๆ และรู้จักกันในวัยเด็ก เหมือนๆกัน

ภาพ ผิด รึเปล่าครับ

ไม่ผิดหรอกครับ ภาพเพื่อนจริงๆ
เอ ทำไมว่าผิดละ่ครับ

ภาพ เสื้อดำใส่แว่น เหมือน ผม จัง.............ว่ามั้ย

ผมว่าผิดกันตรงถุงใต้ตานะครับ เปลือกตาอีกอย่าง 55555

ครับ แว้บแรกที่มอง