ดูเหมือนเกือบถูกลืมไปแล้ว ตั้งแต่เกิดเรื่องผมยังไม่เคยเห็นผะอบเลย
ความจริงผมมีเรื่องเกี่ยวพันกับผะอบหลายเรื่อง.....ที่ถูกคอกันก็เรื่อง
ดนตรีนี่แหละ แต่เรื่องหนึ่งที่เพื่อนๆไม่ค่อยได้รู้ก็คือ ผะอบรู้จักกับ
พี่ต้อย หัวหน้าวงพารานอยด์ที่ดังค่อนข้างมากแถวๆแหลมสิงห์
เพื่อนผมอีกคน(เรียนภาคค่ำ)ก็เล่นเบสให้กับวงนี้
พี่ต้อยเป็นคนใจดี นอกจากดนตรีแล้วแกยังมีทีมบาสที่ชื่อว่าฟรีสไตล์
ด้วย ที่ผมได้เล่นบาสทั้งทีมลาซาล กับฟรีสไตล์ก็ไม่ใช่เพราะฝีมือ
แต่เพราะเพื่อนดันมากกว่า การที่ชอบเล่นบาสจึงทำให้ผมฝึกแชร์
บอล และแฮนด์บอลมาตลอด
จำได้ว่าผะอบชอบเพลงซี ซี อาร์ ตอนนั้นสำมะเลเทเมากันมาก
ดึกๆแอบไปบ้านป๋าแถวตลาด พอตี3ก็จะได้ยินเสียงเอนเดอโร่
ขับออกไปจากโรงเรียนแล้วกลับเข้ามาก่อนทุกคนจะตื่น
มีอยู่ตอนนึงแข่งกระโดดใกลหน้าบ้านพัก ตอนนั้นใครๆก็ลุ้น
ผะอบซึ่งตัวผอมกว่าผม แต่ผมก็ชนะ
เรื่องการพนันแผลงๆนี่ผมชนะทุกทีแหละ
ถ้าอยากรู้ลองไปอ่านบันทึกของนเรศดี
ก็ได้นะครับ
บันทึกได้ละเอียดละออจริงๆ