การแก่งแย่ง.......

พูดถึงที่จอดรถอีกแล้ว.......อย่าเพิ่งเบื่อนะครับ

พ้นจากการจอดรถขวางปรตู ก็มาถึงการแย่งที่จอดรถ

ตรงหน้า ท่าแม่ผ่อง(หัวโค้ง)จะมีที่ว่างจอดรถได้2คัน
ผมก็มักจะเอาไปจอดตรงนั้นประจำ

จนกระทั้งตอนนี้ไม่มีใครยอมใคร มีเจ้าของสวนเอา
รถมาจอดแช่ตายไว้เลย ก็เหลือที่ว่างอีก1 คัน
ผมก็แย่งที่จอดรถกับเจ้าของร้านทำทอง

ที่ไปแย่งเพราะหมั่นใส้ในความเย่อหยิ่งจองหอง
ของแกตอนที่ไม่ยอมหลบรถกู้ภัยให้วิ่งไป
ทั้งๆที่มีที่ว่าง

ผมก็เลยไปจอดตรงหัวโค้งบ่อยๆ แกคงแค้นผม
วันนี้แกเลยให้เจ้าของรถที่จอดแช่ ถอยมาที่หัว
โค้ง แล้วแกก็ไปจอดตรงที่ว่างข้างหน้า

ทุกครั้งแต่ก่อนผมจะรู้สึกหัวร้อน แต่ตอนนี้ไม่
แล้วครับ แล้วแต่จังหวะ

พรุ่งนี้ตื่นซักตี4 ปกติผมตื่นตี5 แล้วก็เอาไปจอด
อีก...เพราะตอนนี้ ถือภาษิตว่า

เมื่อเขาไม่เกรงใจเรา เราจะเกรงใจเขาทำไม
ผมก็เลยไปจอดอย่างไม่ค่อยรู้สึก เกรงใจ เหมือน
ก่อน

เพราะความเกรงใจตอนนี้ผมก็แทบไม่มีที่อยู่
ที่ยืนแล้วครับ

ถามว่า มีโรงรถทำไมไม่จอด
ขืนจอดในโรงรถ ก็มีรถขวางประตู
ออกไม่รอดอีก

ป้ายเขียนไว้ อย่าจอดขวางประตู ไม่ได้ผล
เอาแผงเหล็กมากั้น ก็เลื่อนแผง

ดีไม่ดีเถียงกันก็โดนกระทืบอีก มีปืนถ้า
ยิง ก็เข้าคุก

ความจริงคนจอดขวางนี่ผิดกฎหมายนะครับ
นี่เรื่องจริง แต่ชอบอ้างว่าเป็นที่สาธารณะ
แต่จอดรถแล้วเจ้าของบ้านออกไม่ได้ก็ผิด
แล้วครับ

มีคนแชร์ว่าเอาเก้าอี้วางกั๊กที่ถนนผิดกฎหมาย
บ่อยๆ ถ้าผมไปจอดขวางหน้าบ้านมันบ้าง
จะยอมใหม

ทุกวันนี้เป็นแบบนี้ เพราะ ความมักง่าย
เห็นแก่ตัว มากขึ้น ก็แค่นั้นเอง