สีสันแห่งชีวิต.......................

วันนี้เจอเพื่อนคนหนึ่ง ลูกของน้องสาว(หลาน)กำลังจะรับปริญญา
ก็เป็เรื่องธรรมดาที่หาช่างภาพจากในเน็ตได้ในราคา3พันบาท
ความจริงเรื่องเหล่านี้เป็นเรื่องที่ตัวผมเองไม่นิยมตั้งแต่ตอนเรียน
แล้ว ตอนไปรับปริญญาผมจำได้ว่ายืมสูทไป แล้วก็ไปแต่งตัว
อยู่ข้างรั้วสวนอัมพรนั่นแหละ
ให้เพื่อนคอยถ่ายรูปให้ ผมมีแต่รูปที่ถ่ายกับเพื่อนๆเต็มไปหมด
แล้วก็รูปหน้าพระที่นั้งอนันต์ ใครเห็นคิดว่าผมไปเรียนเมืองนอกมา

เวลาแต่งงานก็ไม่มีขันหมาก ทำมิซซาในโบสถ์เสร็จก็เข้างานเลี้ยง
เลยมีเพื่อนคอยถ่ายรูปให้ มีผอ.วิวัฒน์เอาดนตรีมา ต่อหลานชาย
ตอนเด็กเอาดนตรีไทยมา เพียงเพราะรุ่นน้องคนหนึ่งบอกกับ
ผมว่า ถ้าเอาดนตรีไทยมาจะรำอวยพรให้ เลยเอามาจริงๆ

2งานไม่มีมืออาชีพมาบอกให้เราต้องทำแบบนั้นแบบนี้ ไม่มี
การถ่ายภาพพรีเว็ดดิ้ง แต่อบอวลไปด้วยเพื่อนฝูง

หนูนาก็รับปริญญาใกล้กันนี่แหละ แต่ก็ไม่พูดอะไรเพราะ
คงจะรู้นิสัยขวางโลกของผม
แต่ผมก็ใจแข็ง แม้ว่าชีวิตจะขาดสีสันไปบ้าง สักวันก็ผ่าน
ไป แต่ความสุข ความเข้าใจชีวิต และการใช้ชีวิตสำคัญ
กว่า
ถามว่าผมชอบบรรยากาศการแต่งงานหรูๆมั้ย ก็ชอบนะ
ครับ โดยเฉพาะงานแต่งงานลูกชายพี่ยุทธที่โรงแรม
ริมทะเล เป็นบรรยากาศที่ผมชอบมาก

ตัวอย่างเรื่องนี้ คุณดำรง เคยให้เงินลูกไปจำนวนหนึ่ง
มากพอสมควร ไปจัดงานแต่งงานเอาเอง

ปรากฎว่างานแต่งงานครั้งนั้น ลูกของเขามีเงินเหลือ
ไปฮนนีมูนต่างประเทศได้อีก

ครับ ....ฉลาดใช้ชีวิตตั้งแต่เริ่มมีชีวิตครอบครัว
ก็ประสบความสำเร็จไปแล้วครึ่งหนึ่ง

ผมไม่เรียบ เขือกห้อยออกมาเลย