วารสารเล่มแรกที่ผมก็คือวารสารกลุุ่มคีรีบอน ซึ่งอาศัยห้องคูใหญ่
เป็นสำนักพิมพ์ ใช้เครื่องโรเนียวและกระดาษไขเป็นกล่องๆ สกปรก
มากเวลาปริ้นต์ แต่ก็มีความสุขดี
ต่อจากวารสารคีรีบอน ก็คือวารสารรัตนชาติ ของกลุ่มพ่อค้าพลอย
ที่เฮียป้อมเอามาให้
แต่อยู่ไม่นานเพราะภาพการ์ตูนล้อการประกวดเทพีหนองบอน
ที่มีรูปขาอ่อนบนเวที รายรอบด้วยคนดูที่มีหัวเป็นจระเข้
ส่วนภาพการ์ตูนในวารสารคีรีบอนที่วาดไว้ก็คือ
เมื่อหนองบอนพลอยหมด มีที่โรงเรียนสูงเด่นอยู่
ส่วนที่วักโดนขุดทำเหมือง ซึ่งหลังจากนั้นก็เป็น
แบบในรูปจริงๆ แม้กระทั่งโรงเรียนก็ไม่เหลือ