สุนัขจรจัด................

ไปกบินทร์ผ่านเขาฉกรรจ์เห็นพระพุทธรูปบนเขา ขากลับเลยเลี้ยวเข้าไป
ผมลงทุนขึ้นไปจนถึงองค์พระแต่กลับถ่ายรูปไม่ได้ดังใจ ไม่กล้าเดินลง
ทางเดิม(เพราะเป็นโรคกลัวความสูง) ผมเป็นโรคนี้ตั้งแต่เปลี่ยนข้อสะโพก
เพราะจะหกล้ม โดนชน หรือทำอะไรเสี่ยงๆไม่ได้

ขากลับเจอเจ้าอาวาสใจดีพร้อมกับหมาและลิงฝูงใหญ่ ท่านถามว่าจะ
เอาไปเลี้ยงใหม ผมตั้งใจจะเอามาเลี้ยง แต่มันวิ่งหนี ท่านบอกว่า
มันคงไม่อยากไป ผมเองก็สงสารไม่อยากเอามันจากเพื่อนๆมา
เลยบอกท่านว่าถ้ามีโอกาสผมจะกลับเอาเจ้าแพนด้า และเพื่อนไป
เลี้ยง

มันทำให้ผมนึกถึงเจ้าคุณวัดดังในกรุงเทพที่สาปแชช่งคนเอาสุนัข
ไปปล่อย ทั้งๆที่เป็นวัดใหญ่มีเงินเยอะแยะ เป็นถึงเจ้าคุณ หาความเมตตา
ไม่ได้เลย

ความจริงเรื่องนี้มีหลายมุมมอง วัดก็อาศัยเงินบริจาค ไม่ได้ทำมาหากิน
แค่ให้สุนัขเข้าไปอาศัยไม่ได้ ก็อย่าไปเทศน์สอนให้คนมีเมตตา กรุณา
อุเบกขาเลย