ที่ร้านผมมักจะมีลูกค้าวัยทำงายมานั่งคุยกับผมบ่อยๆ ซึ่งผมก็ยินดีที่จะ
พูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดิดเห็นจากคนเหล่านี้เสมอ
ทำให้ผมนึกในสมัยผมเป็นเด็กๆที่บ้านหลังใหญ่ที่ขายของจะมีที่นั่ง
อยู่ด้านหน้าร้าน มีเขชี่ยนหมาก ก็จะมีลูกค้าแวะมานั่งคุยไป
และกินหมากไปเรื่อยๆสบายๆ
ลูกค้าหนุ่มคนนี้เป็นครูรร.เอกชนบุคลิกเรียบร้อยชอบเลี้ยงปลา
เพาะปลาเลี้ยงต้นไม้ เขาใช้งานครูเป็นอาชีพหลักและสอนพิเศษ
ได้เดือนละ2หมื่นกว่า ซึ่งไม่เลวนักเมื่อเทียบกับอาชีพอื่นๆ
เดี๋ยวนี้คนรุ่นใหม่มักเตรียมตัวไว้กับอนาคต เขาจะเล่าถึงแผน
การในชีวิตให้ฟัง(ซึ่งรู้สึกว่าดีกว่าความคิดผมตอนหนุ่มๆประ
มาณนี้มาก)
เขาไม่คิดอยากมีรถเก๋งหรือเป็นหนี้เหมือนกับครูรายอื่นๆที่กู้กัน
อย่างสนุกสนานเอาเงินในอนาคตมาใช้(นี่เป็นความคิดระยำของ
อดีตนายกขี้โกงคนหนึ่งฝังหัวไว้